~De Landgeit

     
De Nederlandse Landgeit bepaalde eeuwenlang het
gezicht van de geitenstapel in ons land.
Het ras is goed aangepast aan ons klimaat.
Door kruising met meer productieve buitenlandse rassen
heeft de Nederlandse Landgeit op het punt van uitsterven
gestaan. In de vijftiger jaren van de vorige eeuw waren
er nog maar enkele exemplaren overgebleven.
Vanaf die tijd heeft een groeiende groep enthousiaste
fokkers het ras voor uitsterven behoed.
Er zijn nu ongeveer 2000 geiten en 200 bokken
ingeschreven in het stamboek van de Landelijke
Fokkersclub Nederlandse Landgeiten (LFNL)
~
The Dutch Landrace goat breed is one of the original
breeds found in the Netherlands and as such is related
to other northwest European landraces.
Deze goats face extinction.
In the 1950 a growing group of enthusiastic
breeders the breed from extinction right.

There are now 2000 females and 200 male goats
registered again.

De landgeit is een sober geitenras.
De sterke, langharige geit is goed bestand tegen
kouder klimaat, waardoor het dier veel
voorkwam in de noordelijke Europese landen.
~

This breed of goats is resistant to the colder
climate of the northen European countries.
The Dutch Landrace goat has been painted by
several artists in the 16th century.
~
In Nederland kenden we de Drentse l.andgeit,
de Veluwse landgeit en de Zeeuwse landgeit.
De Nederlandse landgeit, zoals de Veluwse landgeit
nu genoemd wordt, is het enige oorspronkelijke Nederlandse geitenras dat nog voorkomt. De geit komt voor
op schilderijen uit de 16e eeuw, op schoolplaten,
in de boekjes van Ot en Sien en op
het leesplankje van Hoogeveen.

De Nederlandse landgeit is een dier die met uitsterven
werd bedreigd. Vanaf 1900 werd de landgeit met
geïmporteerde rassen gekruist, zoals de saanen en
de toggenburger, met als doel de melkproductie
te vergroten. Na de Tweede Wereldoorlog was
de landgeit bijna uitgestorven. In 1958 werden
de twee laatste exemplaren afkomstig uit het
Goois Natuurreservaat aan Diergaarde Blijdorp geschonken.
De toenmalige directeur Dr. A.C. van Bemmel
ging fokken met deze en enkele andere landgeiten,
die nog voldoende van het type hadden.
In 1971 gingen vier geiten en vier bokken naar
het Rijksinstituut voor Natuurbeheer in Leersum,
waar er mee verder gefokt werd.
Dit koppel groeide in omvang en er kon worden
geselecteerd op het oorspronkelijke type, zoals dat
werd afgeleid uit oude afbeeldingen op schilderijen.

De Nederlandse landgeit is een middelgroot,
stevig dier met vrij korte poten. De minimummaat
voor geiten is 65 cm, voor bokken 75 cm.
Alle kleurslagen zijn mogelijk.
~
The Dutch Landrace goat is a mediumlarge animal
with short legs the minimum size is for 
femals 65cm and 75 cm for males .
They come in all kind of colours.

De bokken van dit ras vallen op door hun enorme horens,
welke zich eerst naar achteren en dan zijdelings waaiervormig krommen, de punten enigszins naar boven gericht.
De bokken hebben meestal een bokkenpruik, die vooral
bij jonge dieren goed uitkomt,
een sik en een zwaar behaarde voorhand,
terwijl de lichaamsbeharing afhangend en vrij lang is.
~
The males are very distinctive for their huge horns
the first rear and side fan-shaped curves,
the points slightly upwards
a goatee and a heavy hairy fur.

De geiten zijn eveneens gehoornd, maar minder
opvallend dan de bokken. De horens buigen recht
naar achteren. Zij hebben een vrij korte kop met een
wat ingebogen profiel en een sikje. Hun beharing
is korter dan de bok, maar meestal lang en ruw.
~
The females are horned too, but less
striking than the males. The horns look right
backwards. They have a short head with a goatee.
Their hair is shorter than the male, but usually long and rough.

De Nederlandse landgeit wordt vooral als hobbydier
gehouden en soms worden ze gemolken. Daarnaast worden
ze ingezet bij de begrazing van natuurterreinen.
De geit is erg goed geschikt voor de bestrijding van
de opslag van berk en Amerikaanse vogelkers.
De Nederlandse landgeit wordt onder andere door
Staatsbosbeheer ingezet voor het beheer van de
Vroongronden in de Kop van Schouwen en in
het Bokkendal op Vlieland.
Eén kudde houdt al ruim twintig jaar
de Mariapeel vrij van ongewenste boomopslag.
~
The Dutch Landrace goat is mainly held as a
hobby animal and sometimes they are milked.
In addition, they engaged in natural grazing areas.

Deze foto van de landgeit is van Kinderboerderij Uden

~Aborigines~

Met de Aborigines vaak ook Aboriginals en vroeger
Austraalnegers genoemd worden de eerste menselijke
bewoners van het Australische continent en hun
afstammelingen aangeduid. Het woord aborigines
stamt van het Latijnse ab origine hetgeen van
oorsprong betekent, dus de oorspronkelijke bewoners.

Volgens de theorieën zijn de Aborigines daar ongeveer
40.000 tot 60.000 jaar geleden aangekomen vanuit
Zuidoost-Azië. Op dat moment was het zeeniveau
veel lager dan nu, maar toch moeten zij met behulp
van een vaartuig het continent bereikt hebben.
Zelfs bij een daling van de zeespiegel van 150 meter
zouden er nog enkele zeestraten van ongeveer
100 km breedte moeten worden overwonnen.
Ook in de ijstijd kon je niet "met droge voeten"
van Indonesië naar Australië komen.

De Aboriginal-volken hebben elk hun eigen gewoonten
en gebruiken. Wel geloven ze allemaal in de Droomtijd.
Dat is de tijd waarin de wereld geschapen werd.
De geesten zwierven over het land en maakten het
landschap, de planten, de dieren en de mensen.
Het ‘dromen’ van de Aborigines betekent niet hetzelfde
als het dromen dat je in je slaap doet. Het is meer
een godsdienstig gevoel van verbondenheid met het land
en het geloof dat de geesten de wereld gemaakt hebben.

  
Die geesten konden er uitzien als mensen, maar ook
als dieren of als andere dingen. Aan het einde van
de ‘droomtijd’ zonken ze terug in de aarde.
Op speciale ‘droomplaatsen’ houden de Aborigines
nu ceremonies. Zo’n corroboree, een godsdienstig ritueel,
gaat gepaard met zingen en dansen. De mensen geloven
dat ze dan weer contact hebben met de droomtijdgeesten.
 

De mannen zijn zwaar behaard in hun gezicht en
op hun lichaam. De meeste Aborigines zijn donkerbruin,
maar als zij kleren gaan dragen, blijkt dat de huid onder
die kleren lichter wordt. Ook wordt hun huid soms bleker
na hun dood. Geen wonder dat de Aborigines doodsbang
waren, toen zij voor het eerst blanken zagen.
Zij beschouwden hen als wandelende lijken,
doden die opgestaan waren uit het graf. 

 
De Aboriginals hebben ook een eigen vlag voor hun land.
Deze vlag is ontworpen door de Aboriginal Harold Thomas.
De oude vlag is aan de bovenkant zwart. Het zwart
symboliseert de Aboriginals en de onderkant is rood
en symboliseert de aarde. In het midden van de vlag
zie je een geel rondje die symboliseert de zon,
de bron van het leven.

http://www.dreamweb.nl/culture.htm

 Archaeologists believe that the Aborigines of Australia
were the first people to set foot on the continent,
somewhere between 40,000 and 60,000 years ago.

There are about 500 different Aboriginal peoples
in Australia, each with their own language and
territory and usually made up of a large
number of separate clans.

Aborigines themselves, however, trace their creation
back to the Dreamtime, the beginning of time,
when the spirits created the world.

During Dreamtime, spirits rose from below
the Earth and transformed into all the natural elements
you see in Australia today -- rivers, lakes, mountains,
hills and caves. The spirits literally make up the land.
The Aborigines see these spirits in much the same
way as Christians view God or Muslims view Allah.
However, the Aborigines believe that these spirits
are alive within the land of Australia.
Because of this, Aborigines view the land
as sacred and treat it as such.

”WHEN WE TAKE CARE OF THE LAND,
THE LAND WILL TAKE CARE OF US”

The dreamings, or stories, of the Dreamtime are
also considered sacred, and they're kept secret from
the outside world. Elders draw these stories in a series,
called a dreaming trail, using symbols.
Young men then learn what the symbols mean and
how to translate them so they can pass the history
along to the next generation. Many Aborigines
consider the dreamings to be the absolute truth
-- an unquestionable recording of history.

 
Aborigines’ land was invaded from the end of
the 18th century onwards, with catastrophic
consequences for them.

Before the invasion, Aborigines lived throughout
Australia, although the highest population density
was along the coast. Here, people seem to have
moved seasonally between permanent settlements
near the sea and others at the headwaters of the coast rivers.

Evidence suggests that these communities
managed their environment carefully to ensure a steady
supply of food, bringing wild yams into gardens which
they irrigated, for example, or building artificial
dykes to extend the range of eels.

Those Aborigines who lived inland in the bush and
the desert lived by hunting and gathering, burning
the undergrowth to encourage the growth of plants
favoured by the game they hunted.
They were experts in seeking out water.

Today more than half of all Aborigines live in towns,
often on the outskirts in terrible conditions.
Many others work as labourers on cattle ranches
that have taken over their land.

Many, particularly in the northern half of the
continent, have managed to cling on to their land
and still hunt and gather ‘bush tucker’.

http://www.sino.net/australia-tourist-guides/history.html

WWW.australia_aboriginal_history/

http://my-facts-about-australia.blogspot.com/

~Poem~The Lake of Innisfree~

I will arise and go now, and go to Innisfree,
And a small cabin build there, of clay and wattles made:
Nine bean-rows will I have there, a hive for the honey-bee;
And live alone in the bee-loud glade.

And I shall have some peace there,
for peace comes dropping slow,
Dropping from the veils of the morning to where
the cricket sings;
There midnight’s all a glimmer, and noon a purple glow,
And evening full of the linnet’s wings.

I will arise and go now, for always night and day
I hear lake water lapping with low sounds by the shore;
While I stand on the roadway, or on the pavements grey,
I hear it in the deep heart’s core.
~W.B. Yeats~

~Wolves~

Wolf Pack
Poem by Yvette Yvonne - 1998

Darkness breaks,
Moon awakes,
Night now brings the stars it makes.

Moon beams fall,
Light up all,
From silvery woods there comes a call.

Grayish blur,
Shaggy fur,
Food is this night creatures lure.

Brown deer,
Very near,
It is brought down full of fear.

Deadly bite,
Very tight,
Every wolf will feast tonight.

   
The grey wolf or gray wolf (Canis lupus),
also known as the timber wolf or simply wolf,
is the largest wild member of the Canidae family.
It is an ice age survivor originating during the
Late Pleistocene around 300,000 years ago. 
DNA sequencing and genetic drift studies reaffirm
that the gray wolf shares a common ancestry with
the domestic dog (Canis lupus familiaris).
Gray wolves are typically apex predators in the
ecosystems they occupy. Though not as adaptable
as more generalist canid species, wolves have
thrived in temperate forests, deserts, mountains,
tundra, taiga, grasslands, and even urban areas.

De wolf (Canis lupus) is een roofdier uit de familie der
hondachtigen (Canidae). Het is naar alle waarschijnlijkheid
de voorouder van de hond (Canis lupus familiaris).
In ieder geval kunnen ze samen vruchtbare nakomelingen voortbrengen, zodat de hond en de wolf, althans volgens bepaalde definities, tot dezelfde soort kunnen worden gerekend.

Wolf howls, which can last from 0.5–11 seconds,
typically have a frequency of 150-780 Hz.
Howling helps pack members keep in touch,
allowing them to communicate effectively in thickly
forested areas or over great distances.
Howling also helps to call pack members to a
specific location. Howling can also serve as a
declaration of territory, as shown in a dominant wolf's
tendency to respond to a human imitation of a "rival" wolf
in an area the wolf considers its own.

De wolf kent een grote verscheidenheid aan expressies
en geluiden. Het bekende huilen is vooral bedoeld
om te communiceren over langere afstanden.
Afhankelijk van de omstandigheden kunnen wolven
het gehuil van andere wolven op afstanden van
zes tot tien kilometer horen. Het afbakenen van
het territorium, door middel van te urineren met
een opgetilde achterpoot, is voorbehouden aan
dominante dieren. De wolven begroeten anderen
door onderwerping te laten zien, met neergeslagen
ogen en een zacht gejank.
Als wolven boos of bang zijn laten ze dat meestal
zien met ontblote tanden en gegrom.
 

If wolves are angry or afraid, they usually
  show bare teeth and they growl.

Wolven hebben traditioneel een slechte reputatie,
die maar zeer ten dele op waarheid berust.
Natuurlijk kunnen wolven, net als andere roofdieren,
gevaarlijk zijn, vooral als men er verkeerd mee omgaat.
De vele gruwelverhalen over hun kwaadaardigheid
-wie kent

Roodkapje en De wolf en de zeven geitjes niet?-
zijn echter onterecht. In hoeveel toonaarden dit ook
gezegd wordt, de natuurbescherming heeft overal
de grootste moeite de soort ergens weer in ere te herstellen.

Toch hebben wolven niet in alle verhalen een negatieve rol.
De stad Rome werd bijvoorbeeld -volgens de legende- gesticht
door Romulus en Remus, twee kinderen die als wilden
waren opgegroeid en door een wolvin gezoogd.

Dat wolven zich wel eens over menselijke vondelingtjes
kunnen ontfermen is inderdaad wel gedocumenteerd,
zoals bijv. de Hessische wolfskinderen.

In de 20e eeuw is de houding jegens wolven langzamerhand
wat gewijzigd, omdat het besef is doorgedrongen dat
deze prachtige dieren ook een onlosmakelijk deel van de
weinige nog werkelijk wilde delen van deze wereld zijn.

Wolves have a traditionally bad reputation,
which is only very partially based on truth.
Of course, wolves, like other predators, are dangerous.

The many horror stories about their evil
-who does not know Little Red Riding Hood and
the wolf and the seven little goats- are unjustified.
In how many horrorstories it has been said, WWF has the
greatest difficulty to restore the species somewhere again .

However, wolves have not in all stories a negative role.
The city of Rome, for example-according to legend
was founded by Romulus and Remus, two children
who had grown up by a she-wolf suckling.

 
WOLF-First Wild Dog
Poem by Charles W. Russell - 1997

Howling high on a mountain top,
Sending shivers up my spine,
Stands a lonely sentinel
Calling to others of his kind.

The last of a vanishing breed.
His crime -- the need to eat.
His mate has a liter waiting,
For Dad to bring home some meat.

Ranchers say he's a threat
To the little ones in their herd.
But to hunt him to extinction
Is meaningless and absurd.

A way has to be found for all
God's creatures to coexist.
To bring harmony and justice
To Wolves, and Gorillas in the mist.

So, before you condemn him,
Or shoot him -- even worse
Remember the Wolf, like Indians
Inhabited this land first.

Dances with Wolves
Music by: Lorena McKennitt 
.

~Kasteel Aldenghoor~

Gistermiddag zijn we gaan wandelen in de bossen rondom
het kasteel Aldenghoor in het kleine dorpje Haelen.
Plotseling zagen we een klein eekhoorntje het pad
oversteken en meteen hoog de boom in verdwijnen.
Richard was net op tijd om een foto te maken.

Yesterday afternoon we went hiking in the woods around
the castle Aldenghoor in a little town called Haelen.
Suddenly we saw a little squirrel crossing the path
and immediately he disappeared high in a tree.
Richard was just in time to take a picture. 

    Een paar mooie foto’s!

Just a few nice pics!

Kasteel Aldenghoor in Haelen is geheel door
grachten omgeven. Het hoofgebouw dateert uit
de zeventiende eeuw en is voorzien van een
vijftiende-eeuwse toren.

Castle Aldenghoor in Haelen is surrounded by canals!
The mainbuilding is build in the 17century and 
it’s tower is from the 15th century.
  
Het huis stamt waarschijnlijk uit de veertiende eeuw.
Oorspronkelijk was het kasteel een klein versterkt huis,
maar rond 1435 werd het huis uitgebreid tot een forse
burcht, met vier torens, grachten en wallen.

The house probably dates from the fourteenth century.
Originally the castle was a small house strengthened,
but around 1435 the house was extended to a strong
fortress, with four towers, moats and ramparts. 

Zie jullie die pauw daar in het midden?
Ik zal even inzomen door de gaten van ‘t ijzeren hekwerk!
Een pauw is 1 van mijn favoriete vogels,
Zo trots en elegant..prachtig…

Do you see the little female peacock over there?
I will zoom in now through the holes of the iron fencing!
A Peacock is 1 of my favorites…So pride and elegant
…just beautiful…

 

Rond 1578 werd het gebouw grotendeels verwoest,
waarbij één van de vier torens bewaard bleef.
Rond 1700 werden de woonvleugels opgetrokken en
in 1750 de toegangspoort.
 

Around 1578 the building was largely destroyed, 
just one of the four towers were kept.
Around 1700, the residential wings were build
again and in 1750 the gate. 

Huidige toestand:

Het kasteel wordt particulier bewoond.
The castle is privately occupied.
Kasteellaan 9
Haelen.
http://www.limburgsekastelen.nl/ 

De mammoetboom bevindt zich nabij kasteel Aldenghoor
in Haelen (gemeente Leudal).

De boom heeft een omtrek van 4 m gemeten
op 1,3 m hoogte. Het exemplaar is meer
dan 30 m hoog (schatting).
Het is niet bekend hoe oud deze boom precies is.

 The mammoettree is located near Castle Aldenghoor
in Haelen (town Leudal).
The tree has a circumference of 4 m measured
at 1.3 m height. This tree is more
than 30 m high (estimated).
It is not known how old this tree is.

Deze hengst stond in een kleine weide
Toen hij mij zag kwam hij op mij afgelopen
Op dat moment lijk ik wel een paarden fluisteraar
want hij liet mij weten
dat hij heel alleen en eenzaam was.
tja, hoe kan ik je daarbij helpen? vroeg ik hem
Hij wist het ook niet!
Ik aaide hem even en moest hem achter laten
’t was tijd voor ons om weer naar huis te gaan!!!
Het ga je goed, lieverd!

   This stallion stood a small meadow
When he saw me, he approached me and 
at that moment I felt a little like a horse whisperer ...
He told me, He was very alone and lonely.
What can I do about that? I asked him…He did not know
I just petted him for a while and then I had to leave him again.
It was time for us to go home!!!
Goodby my sweet!

~A little Dutch Song~

Als Richard mij vraagt
“ga je mee een eindje wandelen, in Limburg ofzo”
Dan trek ik vlug mijn wandelschoenen aan!
en pak mijn camera en spring in de auto!
”Hé..Waar blijf je nou?”

       

Geef me je hand als ik de weg niet vind
Als ik een kind ben dat verdwaald is in de tijd
En als de lange reis pas echt begint
Wees dan de engel die me leidt.

Langs de stenen en de kuilen
Naar een huis om in te schuilen
Waar we lachen om het huilen van de wind
Om te spelen en te eten en alles te vergeten
En te weten dat jij er bent
Om te spelen en te eten en alles te vergeten
En te weten dat jij er bent.
 

Jij bent de tuinman die mij water geeft
Jij bent de vogel die mij meedraagt op zijn rug
En als de vrede mij verlaten heeft
Breng je me altijd weer terug.

   
Langs de stenen en de kuilen
Naar een huis om in te schuilen
Waar we lachen om het huilen van de wind
Om te spelen en te eten en alles te vergeten
En te weten dat jij er bent
Om te spelen en te eten en alles te vergeten
En te weten dat jij er bent.

En als ook jij opeens geen weg meer weet
Wanneer je zweeft tussen de waarheid en de waan
Wanneer je de sleutel zoekt die liefde heet
Weet dat ik met je mee zal gaan.

Langs de stenen en de kuilen
Naar een huis om in te schuilen
Waar we lachen om het huilen van de wind
Om te spelen en te eten en alles te vergeten
En te weten dat jij er bent
Om te spelen en te eten en alles te vergeten
En te weten dat jij er bent.

Jij die de liefde kent
Jij die een spiegel bent
Jij die jezelf herkent in mij
Wat ben ik blij, wat ben ik blij dat jij er bent
Dat jij er bent

Song by Elly & Rikkert.