~Uilen~

Ik wil jullie vandaag eens meenemen naar de 
mystieke wereld van de UIL.
Wel rustig en zachtjes doen, hoor! want ze zijn heel schuw
En we willen ze natuurlijk niet storen in hun middagdutje!
Alle soorten uilen in Europa zijn zeldzaam.
Het aantal uilen is in een paar jaar veel minder geworden.
Heel vroeger werden uilen doodgemaakt omdat mensen dachten dat uilen ongeluk brachten.
Gelukkig zijn de uilen beschermd in Nederland en België.
Er mag niet meer op uilen gejaagd worden en niemand mag meer eieren van uilen mee naar huis nemen.
Maar helaas zijn er nog meer gevaren, waardoor de uilen worden bedreigd, zoals het drukke verkeer, hoogspanningsleidingen en giftige bestrijdingsmiddelen in de landbouw.
En er verdwijnen ook steeds meer natuurgebieden en
plaatsen waar uilen kunnen nesten. 
Omdat het jammer genoeg nogal eens beleid is om oude
en rottende bomen te kappen verdwijnen veel traditionele nestplaatsen voor deze vogel, maar hier kan middels speciale nestkasten dan vaak toch weer voor een alternatief worden gezorgd. Er bestaan 133 soorten uilen.
In Nederland komen slechts acht soorten uilen voor:
-Kerkuil (Tyto alba)
-Ransuil (Asio otus)
-Bosuil (Strix aluco)
-Velduil (Asio flammeus)
-Steenuil (Athene noctua)
-Oehoe (Bubo bubo)
-Sneeuwuil (Nyctea scandiaca)
-Ruigpootuil (Aegolius funereus)

Van deze acht soorten zijn de eerste vijf min of meer algemener.
De oehoe, sneeuwuil en ruigpootuil zijn een stuk zeldzamer en worden beschouwd als dwaalgasten.
 Roestplaats.
Overdag slapen de meeste uilen. Dat doen ze op een vaste plaats, die de roestplaats genoemd wordt. Uilen zijn op hun roestplaats heel moeilijk te ontdekken. De ransuil kan het beste verstoppertje spelen. Hij zit het liefst hoog in een boom, zo dicht mogelijk tegen de stam aangedrukt. De steenuil speelt minder graag verstoppertje. Je kunt hem overdag nog wel eens zien zitten
op een paaltje in het weiland.
Uilen hebben geen tanden. Ze slikken hun prooi in een keer in.
De haren en botjes van hun prooi kunnen niet verteerd
worden en worden daarom uitgebraakt
in de vorm van een braakbal.
Er zijn veel meer vogels die dit doen.
Deze vogels, dus ook de uil, hebben twee aparte magen:
de kliermaag en de spiermaag. In de spiermaag worden de onverteerde restjes tot een bal geperst.     Hieromheen komt een laagje slijm, zodat ze gemakkelijk uitgespuugd kunnen worden. het slijm en de muizenhaartjes of vogelveertjes vormen samen een soort bindmiddel. Voorbeelden van brakende vogels zijn
meeuwen, ijsvogels, kraaiachtigen en reigers.

Ook katten braken wel eens, dit doen ze om van de haren
af te komen die ze doorslikken tijdens het wassen.
  Katten doen dat met de tong en krijgen zo veel
onverteerbare haren binnen.
Voor het braken eten katten daarom
eerst gras wat het braken opwekt.
Deze braakbal wordt haarbal genoemd,
omdat er geen stukjes prooidieren in zitten.